எதை

வரையப்போகிறாய்

சிறு சிதைவும்
அசைவுமின்றி
அகால அகாலமாய்
வியாபிக்கும்
காலத்தையா

இன்ன நிறமென
யாரும் வரையறுக்க
முடியா வண்ணம்
பெருகும்
அந்தியின்‌
சாந்தமான பிறழ்வையா

இரவின் ஆன்மாவை
உச்சாடனம்
செய்யும்
கிருட்டியின் நாதத்தையா

ஆழ்ந்து அகன்று
பரவிய நுண்ணிய ஒன்று
விதைக்குள்
தன்னைப் பொதிந்துள்ள
மாயத்தையா

எத்தனை வடித்தும்
இவற்றின்
பூரணத்தின் ஒரு துளி
இல்லாதாகிறது

தூரிகை
ஏந்தும் மனம்
ஒரு கணம்
மட்டும் காண்கிறது
ஒரு துளி பூரணத்தை