வனம் சமரின் வெளி
கூர் வேட்டைக் கண்கள்காத்துள்ளன
இரைக்கு
மிறளும் கண்கள்
செவி மடுக்கின்றன
தன்னை அணுகும்
பசியின் தடமறிய
ஆனால்
தெய்வமொன்றின்
ஓயா தவம் கனிந்து
மலர்கிறது ஒரு மலர்
வனதேவதை சொன்னது
'மலரைப்பாடு
வனத்தின் புத்தன் அது'
உயர உயரப் பறக்கும் பறவையைக் காணவும் நரம்பொன்று அறுந்து விழுந்தது சுற்றிப் பெருகும் நகரின் பதைக்கும் குரல்கள் கேளாதானேன் நீரில் மிதக்க...
No comments:
Post a Comment