கரம்

ஒற்றைக்கால்தூக்கி

அடுத்த அடியை
உசாவுகிறது
சேவல்
கன்று தவிக்கிறது
மடி முட்டி நாளெமெல்லாம்
பால் பெருக்க
வைகோலில் சரசரப்பாய்
கிடக்கும் பாம்பைக்
கண்டு சிரித்துக்கூவுகிறான்
வாண்டுப்பயல்
கொல்லைப்புறமிருந்து
வாசல் வரை வந்தாகவேண்டும்
உன் கொலுசொலியை
அன்னையின் சிணுங்கலாய்
அறிந்துள்ள
நாய்க்குட்டி
கருணை வேட்கிறது
கயிற்றை அவிழ்ப்பதற்குள்
அத்தனை முறை நக்கிற்று
கன்று
அகம் பெருக்கும்
கரங்களை