மலையெழுந்து
விண்ணோக்கி
சுட்டும் விரலென
மலையுச்சி மரம்
உடைந்து பிளந்து
எழுந்து விரிந்து
சரிந்து
ஆழ்ந்து
விரிந்திருக்கும்
மலைப்பெருநிலம்
திறந்த வாயெனப்
பள்ளத்தாக்குகள்
பெரு மிருகமென
பாறைகள்
யாரும் நடாத விதைகள்
ஆயிரம் ஆயிரம்
விருட்சங்களாய்
தொடுக்காத மலர்கள்
சரம் சரம் கோடிகளாய்
நிலவெழ
பூமியின் மூடிய கண்கள்
உடையாத தனிமை
அலையாத அமைதி
சலனம்
பின்
சாந்தம்
ஓம் ஓம் ஓம்