நீரின்றி
வற்றிய நிலத்தின்வெடிப்புப் பிளவுகள்
உடலெல்லாம் பரப்பி
இலையுதிர்த்து
நிற்கும்
தனி மரம்
ஆயிரம் காற்றுகளில்
பல்லாயிரம் பெருங்காலங்ளில்
மணலுரசும் நெருடலென
நொடிகளில்
இயற்றி நிற்கின்றது
தவத்தை
இருத்தலை
இருப்பெனும் தவத்தை
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
வழக்கத்திலிருந்து மாறுபடுபவை தனியாகத் தெரிகின்றன. என் வாசிப்பில் நான் முதலில் கண்ட புதுமை ஜே ஜே சில குறிப்புகள். பின் ஸீரோ டிகிரி. இ... -
உன் கொலொசொலிதான் பூமியை ஆக்கியது ஜீவராசிகளின் மூச்சாகியது மானுடரின் கண்ணீரும் நகையும் முரண்களும் பாவங்களும் சலனங்களும் எல்லாம் எல்...
-
சொல்வனத்தில் வெளியான என் சிறுகதையின் இணைப்பு, படைத்தல்
No comments:
Post a Comment